Ziele świętojańskie, dzwonki Panny Marii, ziele boginki czy wreszcie dziurawiec. Wszystkie te nazwy kierują nasze myśli w kierunku kwitnącej na żółto letniej łąki. Czas kwitnienia dziurawa przypada bowiem od czerwca do lipca. Swoje cenne właściwości zawdzięcza bogactwu flawonoidów, olejków eterycznych, garbników katechinowych, kwasów, karotenów, witaminy C oraz soli mineralnych. Dodatkowo bogaty jest w czerwony barwnik – hiperycynę oraz żywicę. Aby cieszyć się wszystkimi właściwościami ziele powinno być zbierane na początku kwitnienia, dlatego też przypominam Wam o nim już dziś. 

Dziurawiec działa przede wszystkim ściągająco, przeciwzapalnie oraz bakteriobójczo. Dodatkowo jest skutecznym środkiem rozkurczowym, moczopędnym oraz regulującym i poprawiającym trawienie. Roślina ta pobudza łaknienie i regenerację tkanki nerwowej. Hamuje namnażanie gronkowca i drobnoustrojów gram-dodatnich.

Zastosowanie medyczne

Dziurawiec zastosowany wewnętrznie pomocny jest w leczeniu astmy, choroby płuc, przy zapaleniu oskrzeli, przy grypie i anginie. Napary z dziurawca, maceraty olejowe oraz wyciągi alkoholowe z powodzeniem stosowane są w schorzeniach żołądka, pęcherza żółciowego, trzustki, wątroby, przy biegunkach i niedokwaśności treści żołądka. Ważnym zastosowaniem dziurawca są dolegliwości związane z nadmierną przepuszczalnością i łamliwością włośniczek i przy zastojach krążenia obwodowego krwi. Polecany przy obfitych menstruacjach. Stosowanie wewnętrzne sprawdza się przy zmniejszonym wydzielaniu moczy, moczeniu nocnym, przy kamicy i skazie moczanowej. W medycynie stosuje się także nalewki, które zalecane są w stanach depresyjnych, przy niespokojnym śnie, w celu zmniejszenia bólów migrenowych, a także podczas wyczerpania nerwowego. Równie skuteczne w okresie klimakterium.

Dziurawiec stosowany zewnętrznie w postaci maceratów olejowych działa na trudno gojące się rany, guzy krwawnicze odbytnicy, przy odmrożeniach, oparzeniach, w leczeniu bielactwa (tu także sprawdzają się napary) oraz w owrzodzeniach żylakowych.

Napary polecane są w stanach zapalnych dziąseł, jamy ustnej, gardła. Hiperycyna obecna w soku i oleju korzystnie wpływa na procesy biochemiczne w narządach opanowanych przez nowotwory.

Dziurawiec w kosmetyce

Wyciągi z dziurawca z powodzeniem stosowane są jako dodatek do emulsji i kremów.

Uwaga!

Podczas kuracji z zastosowaniem dziurawca nie należy przebywać na słońcu, może przyczynić się do zaczerwienienia lub oparzenia skóry, ponieważ zwiększa się nasza wrażliwość na promienie słoneczne.

Istnieją przeciwwskazania do stosowania dziurawca przy uszkodzeniach wątroby i nerek.

Napar z dziurawca

15-25 g ziela zalać dwiema szklankami wrzątku. Pić 2-3 razy dziennie po pół szklanki. Napary z dziurawca mogą stosować dzieci i niemowlęta. W przypadku dzieci napar przygotować z kliku łyżeczek, dla niemowlęta natomiast z jednej łyżeczki.

Macerat z dziurawca

Suszone kwiaty dziurawca przekładamy do wyparzonego i suchego słoika. Zalewamy oliwą z oliwek lub innym olejem dobranym do potrzeb naszej skóry. Odstawiamy na okres dwóch tygodni w ciepłe i słoneczne miejsce. Pamiętaj aby od czasu do czas potrząsnąć słoikiem tak aby zioła cały czas były zakryte warstwą oleju. W przeciwnym razie mogą zacząć się psuć i olejek będzie nadawał się jedynie do wyrzucenia.

Po dwóch tygodniach przecedzamy olej przez gazę i stosujemy od razu lub używamy jako dodatku do kremów czy balsamów. Taki macerat możemy przechowywać nawet 6 – 12 miesięcy, najlepiej w naczyniu z ciemnego szkła, w suchym i ciemnym miejscu.

‚

Ciekawa jestem jakie są Wasze doświadczenia z dziurawcem? Wykorzystujecie jego walory zdrowotne czy dla Was jest jedynie ozdobą letniej łąki? Chętnie dowiem się co Wy wiecie na temat dziurawca.

Artykuł Dziurawiec zwyczajny: kosmetyczne i medyczne zastosowanie pochodzi z serwisu PIĘKNO Z NATURY.